Sözüm Yok

Sözüm yok kimseye
Bu saatten sonra...
Bilen bildi beni,
Anlayan anladı.
Herkeze gülümserken
Şu küçücük yürek,
Hep içinden ağladı
Kimse farkına varmadı.

Yavaş yavaş tükendi
bohçamdaki nefes,
Hayat bir bana acı
Gayrısına enfess..
İçinde yaşadığım
Koskoca bir kafes,
Gördüler çırpınışlarımı,
Kimse özgür bırakmadı.

Bu saatten sonra
Anlasalar ne olur..
Yitip gitti yıllarım
Gidip kim geri bulur.
Beddua etmem kimseye
Korkmayın ne olur.
Tek bir isteğim var..
Birşey sormayın yeter.