Sözün Bittiği Yerdeyim

Sözün bittiği yerdeyim şimdi ne noktası var ne de bir virgülü,
Öldürmüşler gülümü tutkulu akşamlar da,
Ne verdin ne aldın da unutmuyor gönlünü.

Dokunma siyaha çalma beyazlarımı;
Kurtuluşu yok kalan sadece ahı,
Bir bilsen ne yaşadıklarımı,
Ama nerden bileceksinki!
Senin için eskittiğim yarınımı...

Onlarca hasretten senin hasretin ağır bastı yüreğime,
Konuşmak dahi içimden gelmiyor yaldızlı gecelerde,
Ruhumun ışık ışık parlayan güneşi gibi
Sen ol!! hep içimde...

Yada suskun bırak haykıran ümitlerimi,
Sana karşı heyecanlanan prangalı gözlerimi,
Kollarında can ver
Küçük bir hediye kutusu gibi,
Sadece onun ol, onunla yaşa bırak beni.

Yada sadece benimle kal;
Bırak seni sevmeyen birini,
Bulamazsın benim sevdiğim gibi onda sevgiyi,
Üzmesin güzel yüreğini...

İsmini hatırlatır kelime tanecikleri,
Söyle de şaşırtmasın korkular,
Sana karşı beslenen duygular,
Umudu olmayan umutlar,
Sana uğramasın;
Ağlatmasın seni!!!
Ağlayan olacaksa o da ben olayım,
Senin gecelerine inat
Ateşe dokunayım...

Üsüyen ellerine ellerimi uzatayım
Işık tutayım karanlıklarına,
Yada sarılıp her kötülükten koruyayım seni
Hasretinle aşkınla yanayım...

Tan yıldızlarıyla izliyorum seni,
Her gece kollarımda yastığın,
İçime çekiyorum kokunu,
Hafif bir gülümseme hafif bir üzgünlük doğuyor gözlerime
Karmaşık duygular içinde sana geliyorum yeniden.
Seni yaşıyorum sana doyuyorum,
Kendime geliyorum açıkçası,
Sözün bittiği yer oluyorum.
Sözün bittiği yer oluyorsun!
Sözün bittiği yerdeyim şimdi sevgili ne yüklemini bulabiliyorum ne de tümceleri
Ne virgülünü bulabiliyorum ne de öznesini,
Sözün bittiği yerdeyim...
Ne gidebilirim şimdi ne de unutabilirim seni...