Sözünün Eri Değilmiş

Sadaka inek var, yem de alası,
Dünkü dediğini yalayıp yuttu.
Yalaka, dönek var, hem de alası,
İhanet ipini dolayıp tuttu,

Şan ile şereften yoksun birisi,
Armudu var mühim değil gerisi,
Şimdi götürecek, hem de irisi,
İhanet ipini dolayıp tuttu,

Orada boş yere oturmuş meğer.
İnsana bir hiddet gelirse eğer,
Cismine her türlü hakaret değer,
İhanet ipini dolayıp tuttu.

Münasip yerine kınayı yaksın,
Bir de kafasına huniyi taksın,
Aynaya dönüp de haline baksın,
İhanet ipini dolayıp tuttu.

Bu zevat sözünün eri değilmiş,
Hep şaşı bakıyor feri eğilmiş,
Türlü entrikaya, kire meyilmiş,
İhanet ipini dolayıp tuttu.

Her gelen yüzüne tükürse azdır,
Dilinde en iyi fikirse cazdır,
Sığındığı yerde en iyi kazdır,
İhanet ipini dolayıp tuttu.

Doğruyu yanlışı ayırt edemez,
Çobana benziyor koyun güdemez,
Cimridir aç görse al da ye demez,
İhanet ipini dolayıp tuttu.

Varlığı, yokluğu bil ki nafile,
Ne söylesek anlamsızdır gafile,
Yürüyen mutludur böyle saf ile.
İhanet ipini dolayıp tuttu.