ßeşinci Mevsim

Çatlamış aynalar üzerine dökülmüş civa gibi
Usul usul toplanıyorum yine..
Önüme çıkan her sette bende.
Korkularımı saçlarıma kırmızı kurdelalarla örüyorum
Uçlarını düğümlemeden
Her bir teli sabah rüzgarında savrulup çözülsün diye..
Yıkıklığından usandığım içten kalelerimi sıvıyorum
Yeşilin bereketini, siyahın gizemini, beyazın masumiyetini
Omuzlarımdaki külçeleri doğrultuyorum
Üzerindeki yağmur damlaları dökülüyor ayaklarıma
Her birinde ayrı sıla ayrı gam
Yolcu ediyorum ayaklarımın dibindeki toprağa..
Ardı sıra su dökmeksizin vedalaşıyorum
Tenime yapışan sızı gömleğini sıyırıyorum
Göz pınarlarımda yıkayıp bahara asıyorum santim santim...
Başımda kıştan kalma kara bulutlara kapatıyorum şemsiyemi
Kipriklerimdeki çiğ taneleriyle vedalaşıyorum
Keder yüküne bulanmış kırık notalarımı silkeliyorum camdan
Her birinin üzerinde kırık tebessümlerim
Güneşin ilk ışıklarına konup el sallıyorlar belki görüşemeyiz diye..
Odamın duvarlarındaki gölgeleri çekiyorum beri
Bu sefer sızlanmak yok, bu sefer kaçıp kovalamak yok..
Onlar anlatıyor ben dinliyorum halbuki hep susarlardı..
Kuytu sokaklara parça parça attığım ruhumu topluyorum
Yarası kapanmış avuçlarımla...
O kadar özlemişler ki beni..
Yüreğimin dehlizindeki kırık anahtarları topluyorum
Bir çilingire bakıyorum bir kırıklara..
Karanlığa sakladığım ümitlerimi çıkartıyorum
O kadar tozlanmışlar ki silüetleri bile değişmiş..
Her birini vitrinimin en önüne koyuyorum
Tebessümlerimi seriyorum sehpalarıma dantel dantel
Ve şimdi yüreğimi açıyorum sana..
Ama bu sefer kahve molası için değil..
ßeşinci mevsimi birlikte karşılamak için...
Kalıp benimle beklermisin...!