Stabil

hürlüğünü düşünüyorum
kuşlara bölünmenin

sen
toplu iğne ucunda biriktiriyorsun
göğünü ikiye ayıran
tüm kırmızı uçmaları

korkuyorsun
uzağına düşmekten evlerin

tutsaklığını düşünüyorum
tek kişilik rüyaların

sen
gözlerinde şehir birikintisi
tırnak aralarında sokak kalıntısı
içleniyorsun durağanlığına trenlerin

tedirginsin
köprülerin intihar açıklığından

sanırım biz
dümdüz çizgilerin sıkıntısını yaşarken
birbirimizin mutsuz sabitliğinde
hareket halindeyiz

şiir kilometre hızla