Su'

bir yudum mutluluk getiren gagasıyla
kat kat pamuk
mahşerin kanatlarını çekmiş
yüklü gebe konut

semaya asılıp yere inerken
o mahsun günde çise

havaya mütemadiyen yalaz verirken
kızılca kıyamet
kor havuzunda yatan İbrahim'e

damlalar düşemeden
buhar yayarken cehenneminde
bir karıncadır gözlerden
çektiği billurları taşıyan
kerbela yüzlü o günde
insanların şereflisi tenine

inanç ve iman
sanki buz yağdı
ateşin ateşi yaktığı
kavruk takvim günleri erirdi

umuttu
akıp tükenmeyen

azimdi
dağı delen

hayattı
kara afrikayı bile besleyen

gökten düşen her zerreye
su ismi o an verildi

II-
bir kez daha belirdi
kuheylan gibi karartılar
gök kubbe kustu
kibir kirini yıkmaya

gözlerden çağlayan çakıl
Babil'de kuleye yokuştu
vurdukça şimşek
yüzde şamardır büyük nedamet

parça parça eridi
Babil'in kibri
Şatt ül Arap'a kadar
maviler cizdi küreyi

III-
kırılgan düşlerden
bir sağnak ki
Nuh sevinecek
hayat kaldığı yerden yeniden
su
senin ile yeşerecek