Su Gibi

Yokluğumu fırsat sayarak seni
Verdiler ellere bilesin gönül
El açıp Rabbimden dile ki beni
Tez vakitte murat alasın gönül


Uğraştım her zaman sana gelmeye
Vuslat olmasa da yolda ölmeye
Alnındaki kara bahtı silmeye
Ömrünce bahtiyar olasın gönül


Yolların üstüne dağlar dizdiler
Hasreti anlatan türkü düzdüler
Gördüm ki mah yüzlüm seni üzdüler
Yaşların kalbimi sulasın gönül


Sor akan dereler nasıl çağlardı
Bu yürek sensizdi, söyler ağlardı
Ne yer, ne içerdi, kara bağlardı
Kader deyip hüznü salasın gönül


Göklerde özgürce uçan kuşlara
Kalbimi benzettim karlı kışlara
Visale koştuğum yalan düşlere
Bakarak hasretle dolasın gönül


Sevdiğim dilerim, mutlu olasın
Hüzünsüz, çilesiz neşe dolasın
Şu garip gönlümde cansın, âlâsın
Su gibi saf, masum kalasın gönül