Su Kaynağına Doğru Akmaz

Doğanın kanunudur bu,
Her çıkışın bir yönü var.
Akar mı hiç tersine su?
Hep hedefe doğru koşar.

Ya rüzgâra ne demeli?
Yüsek basınçta kaynağı,
Varmak alçağına emeli,
Aynı kanun dayanağı.

Biri yol bulur aşağı
Gider ulaşır ummana,
Diğeri süzülür yukarı
Eser uçar asumana.

Gerekirse dağlar aşar
Varmak için hedefine,
Ne vaz geçer, ne de şaşar
Dönüp bakmaz menşeine.

İnsanoğlu su misali
Akar durur hep ileri,
Eser ufka rüzgâr gibi
Hedef neden olsun geri?

Temel amaç ulaşmaktır
Menzildeki olgunluğa,
Bütünleşip çoğalmaktır
Ermek için sonsuzluğa.

Kaynağının farkındadır
Bilir onun kıymetini,
Ama görev ufkundadır
Saklar ona himmetini.

Kesmez desteğini kaynak
Daim besler eserini,
Aksi inkâr olur ancak
Varlığının sebebini.

Bitti demez görevine
Su yoluna girdi diye,
Gözün yummaz gecesine
Yel hedefin bildi diye.

Gönlü boldur hep kaynağın
Verir tutmadan çetele,
Hiç aklından geçmez yarın
Geri gelmez bana diye.

Bilir akmaz tersine su
Ne de eser gelir o yel,
Bittiğinde doğal koşu
Başa döner, değişir el.

Devir gelir, su devinir
Buhar olur, yağmur olur
Aslî görevin üstlenir
Yeni nesle kaynak olur.

Yel hem eser, hem savurur
Alçak basınca yücelir
Gücü yiter, yolu açar
Yeni nesil rüzgar gelir.

Bu yüzdendir ana, ata
Gönül koymaz yavrusuna,
Bilir elbet bir gün o da
Düşer evlât kaygısına.

Doğanın kanunu bu
Can veren candan verir,
Gün gelir dünkü yavru
Ebeveyn kadrin bilir.




Bu eser, www.sahiplen.com tarafından koruma altındadır.
İzinsiz kullanılması halinde yasal yollara başvurulacaktır.