Su Kestirirse

Yelda Karataş'a

"kaçtı gözeye nem sadece
çeşm'eye tortusuz tuz
ruhu billur doludur(u)"

su kestirir
rüya gözede cemre

sonudur baharın
demdedir

neşter
kesilir
kanıdır
düşer kızıl
yere
gül

kalanın son zerre'sin'de
damla

kokusunda gezinir
toprak kandıkça filiz
filiz
göğe asılı
rutubeti ılıca

yere düşende ayıltı
yarına sağılacak seste
sağnak çise bırakır
kurak başakta
sarı