Şu Ölüm

Ansızın mı doğarsın ölüm
Yarime vardı birkaç sözüm
Sen kusuruma bakma gülüm
Asıldı boynuma şu ölüm

Azrail gelip çaldı kapı
Yıkıldı hayat denen yapı
Elde kalınca gülün sapı
Battı kalbimize şu ölüm

Durmuş kapıda yarim ağlar
Ta ciğerimin içini dağlar
Kalmayınca bahçeler bağlar
Açar ömrümüzde şu ölüm

Giderim dönemem bir daha
Boş kalmaz dünya denen saha
Sevgiliye doymadan daha
Yarimden ayırır şu ölüm