Şubatın Soğugunda

Sen yoksun yanımda
Bir fırtınadır esiyor
Kar karşı daglarda
Beyaz bir örtü döşüyor
Benim içim üşüyor
Şubatın keskin soğugunda

Sen yoksun yanımda
Güneş sinmiş bulut arkasına
Isıtmıyor beni
Ortalık buz kesmiş
Saçaklar şekillenmiş cam gibi
Beni içim üşüyor
Şubatın keskin soğugunda

Sen yoksun yanımda
Vücudum titriyor
Donuyorum sanki
Isıtmıyor hiçbir şey beni
Benim içim üşüyor
Şubatın keskin soğugunda