Suç

Dokunmak suçtu benim şehrimde
Adını anmak
Hatırlamak bile suçtu
Ayaklanan tüm hatıraların peşine düşmek
Bırakamamak
Bırakmayı istememek suçtu
Sevmek hepsinden de ağırdı
Pranga vurulunca çıplak ayaklarına
Ağlamak suçtu
Ve üstelik
Bunun adı kaderdi.
Saat beş sularında
Şehrin ortasında
Kalbinden vuruldu
Serili asfalta bedeni
Kan yoktu
Sonra o da yoktu
Havaya karışmıştı belki de
Çünkü benim şehrimde
Ölmek de suçtu...
Bir uçurum ağzı
Kolları ihtiyar zamanın
Hoşça kal derken gözlerin
Gidememek de suçtu
Sen arkadaşım
Tırmanırken şu yamaca
Kalkıp düşebileceğini unutma
Korkabileceğini
Yalnızlık duyabileceğini
Kanayabileceğini
Acıyabileceğini
Acıtabileceğini
Kaybedebileceğini
Ve
Kazanabileceğini
İnsanız ya
Tutunabildiğin ne varsa
Sıkıca tutmalısın
Kavramalısın
Ağarmadan zamanın saçları
Ve henüz savaşmak suç değilken
Şehrimde
Sen arkadaşım
Geç kalma
Tut elinden aşığın
Elinden tut sevdanın
Tut elinden baharın
Savaşacaksan mutlaka
Bunun için savaş
Sevmek daha çok sevmek
Ve en önemlisi
Özgürce sevebilmek için...