Şükrüm Sevabına Karışsın

İçine düştüğüm
Bu Yusuf'un kuyusu
Sığındığım içsel bir yolculuğun kuytusu
Fikrime ve zikrime çakılan
O merhameti sonsuz yaratan
Seni bana bahşederken
Şükrüm susmadı bir an.
Ve uzun bir an eksiktin dünyamdan.
Sonra nurdan bir şelaleydi yüzün yüzüme vuran.
Ve her seher
Sesindi sanki içime dolan efsunlu bir ezan
Beni nazlı uykularımdan uyandıran.
Ve bakışlarındı kaygılarımdan çekip çıkaran
Görülmemiş bir iman
......................beni O'na çağıran.

Şimdi öpsem seni alnından
............................kanadından
Dokunmadan düşümün diyarından.
Tavaf etsem yüreğinin dört bir yanını
Secdeye koysam ruhumun canını
Yine yücelttim diyemem ki o müthiş şanını.

Gittin
Kazançlıyız yine de ey sevgili
İttin
Sığınılacak bir liman bırakarak
............şükür ki bol merhameti.
Gözüme sokarak o sonsuz sadakati
Bittin be ey sevgili
Bir başlangıca adını yazarak
Yüreğime ve beynime basarak
Uçtun uçsuz bucaksız sonsuzluğa
Uçurdun beni tatlı bir içsel yolculuğa.

Ve o çetrefilli yollar
Gelişinle birer birer son buldular.
İnancımı körelten isyanlar,
Dünyaya inen bütün zaaflar
Gidişinle içimde yanıp yok oldular.
(Gidişin de gelişin gibi bulunmaz bir nimetti ey benim beşinci mevsimim.)