Şükrümün Edasındayım Canım

Seni gördüm ya,
Şükrümün edasındayım canım.


Günahlarla boğuşurken evvela
Uğruna aksın kanım.
Yalansa, verilsin selam.
Sensiz geçmez bir anım.
Dilimden çıkan tek kelam:
Şükür.
Kulaklarım sağır,
O halde var da bağır:
Şükrümün edasındayım canım.


Ağrıyor sol yanım.
Yoktur derdi duyanım.
Ne zamandır yayanım.
Hak yolunda doyanım.
Ben sana ayanım.
Anla, senle doyanım.


Şükrümün edasındayım canım.
Yorulup, bunaldığımda,
Adınla külfetten kaçanım.
Gülmek kâr etmez,
Akıl inkâr etmez,
Ve ben, her sabah kapıları ardına kadar açanım.
Şükrümün edasındayım canım.


Buyursun konuklarım.
Faydasız 'cık cık''larım.
Su gibi aksın her şey,
Yağmur gibi düşey,
Düşsün aşk yüreğime,
Kavuşup ereğime;
Erek kutlu olmalı,
Yaşlarım süzülürken.
İçim huzur dolmalı,
Saflarda dizilirken.


İçimi dışımla harmanlayıp
Özüm ile karardım.
Zehri bir bir çıkarırdım.
Yağmur olup yağardım.
Ve sabahları
Güneş olup doğardım.
Işırdım...
Taşırdım...
Aşırdım...
Işıktan...
Aşktan...
Ne varsa bünyemde,
Yazılıydı künyemde.
Yaraya sürülen emde,
Şifaydım.


Kendimi hasrettim yoluna, ölümü göze aldım.
Boncuk boncuk terledim, yaya kaldım.
Yayılıp sürülerce dağların eteğinde,
Çiçeklerim saklandı arının peteğinde.
Böyle geçip giderken tasavvura sığmayan,
Bulut bulut duyguydum; bir kerecik ağmayan.


-Zikrim, fikrim, heyecanım...
Şükrümün edasındayım canım.-


.......Elazığ, 10.10.2010...