Sunyata

Hayatımın merkezi olan bir bosluktayım,
Sunyata kavramı bu olsa gerek .
Anlamsızlıklar havuzunda ,
Gereksiz bir insanım..
Yazdığım sözlerin hepsinin ;
Aslında bana değilde gözlerine ait olduğunu haykırıyorum ,
Ve ben yalnızım !
Haykırdığım her ses ,
Arsız çığlıklarım gibi önce duvara çarpıyor sonra bana dönüyor .
Beni bir sen duymuyorsun ,
Bir sen bilmiyorsun sana ait olduğunu bu satırların .
Ruhuna erismek için ,
Mantra'larla mı seslenmeliyim ?
Tanrı iletirmi o zaman sana ;
Sadece gözlerine tüm hayatımı değişebileceğimi ?
Dört yüce gercek vardı ;
İkincisi sendin .
Seni tarif ederdi ;
Acılarımın kaynağı ,
Hayat denen kısır döngüde tek istek ..
Ölümse senin yanında ,
Son gercekti .
Acılarım dinmezdi benim ,
Kaynağı senin gözlerinden aldıkça ,
Harlanırdı alev gibi .
Son gercek kabul edilen ölüm ,
Aykırıydı senin bana hissettirdiklerine .
Biliyorum sende inanıyorsun en az benim inandığım kadar ;
Sunyata'ya.
Yoksa gözlerindeki sonsuzluğun baska bir acıklaması olamazdı...

03:16 11.02.2011