Sür Eşeğin Niğdeye

Maydonoz olma gördüğün her şeye
Üstüne alınıp söylenmişsin haybeye
Topla çıkınını doldur heybeye
Bekleme sen, sür eşeğin Niğdeye


Ne aşklar yaşadık biz, tomurcukdu dalında
Boyunu görsünler, şöyle bir salında
Dost acı söyler, sen yinede alınma
Bekleme sen, sür eşeğin Niğdeye

Yanılmışım, meğer, sen bir hiçmişsin
Saygıyı öldürüp, birde kefen biçmişsin
Ortada pazar yok, sergi açmışsın
Bekleme sen, sür eşeğin Niğdeye

Bir söz söyledik, üstüne almışsın
Üstelik kendini nimetten saymışsın
Yok be güzelim, sen yanlış duymuşsun
Bekleme sen, sür eşeğin Niğdeye

Anadolu çocuğuyum, laf dedirtmem
Sevdiğimide kurda kuşa yedirtmem
Hint kumaşı olsan artık burda godurtmam
Bekleme sen, sür eşeğin Niğdeye


Dedim ya, bir yudum sevgi için yaşarım
Heva, heves peşinde koşana şaşarım
Bir adım atana, yalın ayak koşarım
Bekleme sen sür eşeğin Niğdeye


Başımıza düşsede erkenden kırağı
Her kalp taşıyamaz Can'daki yüreği
Vakit varken topla da tası tarağı
Bekleme sen, sür eşeğin Niğdeye