Sürgün

ben bir çerkesim

21 mayıs 1864 doğum tarihim

sürgün edildim

hastalık ve yoksulluk olduk aderim

sayısızca öldüm

öldürüldüm ve dirildim

kahraman ve faziletli

savaşçı ve dirençliyim

çünkü ben çerkesim

tarihin en büyük sürgünü benim

ölüm iniltileri ile

acılarla iç içe

merhametsizce katledilen

soykırım dehşeti yaşayan

çerkesim ben

dağlarda saklandım

ırmaklarda boğuldum

ovalarda tutundum

bataklıklara saplandım

sıtma nöbetleriyle boğuştum

ölüm tarlalarından geçtim

korkularımı görmedi

barbar Rus askeri

ben bir çerkezim

ben Adıgey çerkeslerinden

sürüldüm ,süründüm,

hiç sayıldım

vatanım,toprağım

evim barkım

ailem,akrabam,hımsım

yakın uzak çerkes halkım

kıyıldı da kıyıldı

dünya sessiz kaldı

tarih kaydetmedi böylesini

insanlık yaşamadı böyle vahşeti

göçmen kampları

ölüm yataklarıydı

toplu mezarlarımızdı

afrika’dan balkanlara

anadolu’dan avrupa’ya

tehcir edildik

sürgün yedik

fakat tutunduk hayata

fakat sürekli dirildik

denizler kadar kan aktı

yok olmadı çerkes evladı

ben bir çerkes evladıyım 

dedelerimi seveceğim

vatanımı hep özleyeceğim

çerkes doğdum çerkes öleceğim. 

NOT : Çerkes bir dostun anlattığı tarih üzerine kaleme aldım. 

06.02.2024