Sürgündeki Gönül

Sana bakıp ta çağlamayan gönülü,
Bilmem ne yapmalı ne etmeli.
Seninle deli deli olmalı gönül,
Kalp ise yerinden çıkıp sana gitmeli,
Delicesine çarpmalı durmaksızın.
Sen hayat dolusun cıvıl cıvıl,
Gönül seninle hayat bulmalı,
Zevki sefayı seninle sürmeli.
Seni görüp te coşmayan gönülü,
Sürgüne göndermeli sürmeli.
Yalnızlık deryasına atmalı onu,
Mahkum etmeli tekliğe, yalnızlığa.
Seni görüp te kükremeyen gönülü,
Silip çıkarmalı bu bedenden.
İsa gibi çarmıha germeli onu,
Cezaların en büyüğünü vermeli,
Bu deli divane gönüle .

30/04/1994
Faruk Soydemir