Sürrealist Ayrılık

Sen ortasındaydın atomun
Bense tavafında, elektronun.
Her temas ettiğinde bir başkasına,
Yüklenen ben oluyordum ve
Kopup giden yine ben...
Sana en yakın yerinde duruyordum
Bu bağlılık çarkının.
Yine de kavuşmayan tek ben...
Sen duruyordun öyle bir başına
Bense etraflıca debelenen...

Ayırmaya çalıştı bizi
Zihindaşı Newton'un.
Sebebi oldu tabiattaki her sonun.
Bunca görelilikte, kör kalmak
Nasibiydi onun...
Belki de mümkündü ayrılmamız!
Fakat;
felaket denecekti adına bu kopuşun.
Zeka ile ün salmaktı harcı
Bilmiyordu yitirilmesi
Çağ yangını, bu duygunun...

Kulaklarımın örsüne vuruyordu nefesin.
Yitirilen dengeme tripot oluyordu sesin.
Tabiattaki her rezonansta
Bir dalga boyunda
İlerliyordum sana
ve çarpıp boşluğuna
yine ben oluyordu aksin.

Tüm biyo niyetlerim sana
Sende var olmaktı.
Yüreğinin bir kenar hücresinde
Sessizce konaklamaktı.
Sana göre değildi sevmelerim
Belki de içinde ölebilirdim.
Razıydım yine de bu dahil edilmenin.
Her ne ise hikmeti
Seçilip geçirilmeyen yine bendim.



Şizofrenik bir haldeydim
Her iki yanımla sadece senindim.
İkiliğimle sana bağlanıp
Su olmaktı niyetim.
Hayat olmaktı emelim.
Su gibi azizliğini de bilirim
Gücünü, kudretini bilendim.
Kaldırma kuvvetin vardı
ve rüyalarımda ızdırap olurdu
susarak gidişin.
Apansız bir gece vakti
Kalkan yine bendim.

Anımsıyorum ayrılık vaktini
İki bakış arasında nasıl eridiğimi
Ekzotermikti tepkilerim
Rahatlayan sen oldun
Yanan ise bendim.
Isıları yüreğinde biriktirip
Özünü yitiren...
ve sözlerini sukut ile terbiye eden
reaksiyonu içinde biten
tek taraf bendim...

Muhtemel haklıydı Einstein
Hızlı olan ağırlaşabilirdi.
Bunca kedere kalbim
Nasıl dayanabildi?
Hızlıca atıyordu durmadan
Sanıyordu bitecek,
Dinmezdi durulmadan.
Suratle aşkı zikrediyordu
Ve sadece daha fazla ağırlaşıyordu.

Eğilimleri belirlerdi işaretler
Ben aşkımla yukarı bakıyordum
Açıp kollarımı semaya...
Sen mahçupluğunla
Yere yöneliyordun
Salıp kendini toprağa...
Bir dönüm noktasıydı
Bir noktada kesişmemiz,
Aşkla bağdaşmadı hiç işaretlerimiz.
Oysa!
Topluyordum içimde seni,
Eksiltmekten geri kalmadın beni.
Bu ayrılık dönümünde
Sadece bölünüyordum.
Çokça bilinmeyenli denklemlerde
Türevi vardı misalimin.
Koymanı istedim yerine
Kendini kendimin.
Ve sadece sıfıra
Daha da yaklaşıyordum.

Tüm olasılıkları hesaba katarak
Muhtemel en iyi!
Modelindim senin.
Grafiklerle izah edilen,
Kamburlaştı yine belim.
Risklerini soruyordun durmadan
Zamansız bu birleşmenin...
Herhangi bir aralıkta güvensen
Sapmasız olurdu sevgin.
Normalimdi, dağılıyordum.
En tepesindeydi aşkım
Umulan çan eğikliğinin...
Neresinden baksan hipotezlerine
Bu olasılıklar kuramının...
Aşkımla tek sonuç,
Tutarlılığındım senin.

Artık boşuna tüm
Zihinsel, bilimsel benzeşmeler...
Maddesellik yetmiyordu
Ve gerekiyordu ruhsal sevişmeler.
Mevlana'ya bürünür bedenim
Ve kaderi sürüyordu,
O, Şems'i yitirmeler...
Harap olurdu ay, felek
Sebebiydi gidişler.
Tabiatta;
Duyusallığını yitiriyordu
Ben gibi duygusal sevmeler...

Aralık-2012