Sus

Suslar kondu artık gönül bağıma
Sensiz ve sessizce ağladım bu gün
Tamda hayaline sarılmışken akıl odamda
Sensizliğe katlandım sustum bu gün.

Açılırken denizlere mor sümbüllü yüreğim
Karardı hayalimin gece feneri
Vuslata dair ne varsa şimdi
Herşeye katlandım sustum bu gün.

şimdi...

Karanlıkları çekiyor ruhum özleminden
Sessizliğe bürünüyor dilim hasretinden
Kavuşamayan bir çift kumru gönüllerden
Sessizliğime çağladım haykırdım bu gün.

Artık...

Ne ses isterim ışıksız odamda
Ne bir hare dolaşsın üzerimde dünyamda
Kıvılcım bile parlamasın artık şuramda
Kendimi kandırıp ağladım bu gün.

14.03.2010