Sus Ne Olur Sus....

ben seni glen ,gülmeyi seven,gülünce yüzünde güller açan bir kadın olarak tanıdım.
kadınım olarak.
ceylan gözlerindi yüreğimi mühürleyen gülüm
sevda sözlerin.
kaçkarların doruğundaki bir kutam kardı sevişmelerimiz
durgun akan çoruhun asi yüeği..
şimdi gittin,
oysa ben seni aradım hep gittiğin yerlerde
yandıkca özleminde..
avuçlarımdan su içirdim karanlık gecelere
sen kaydoldukça sessizce
başımı yasladım vurgun yemiş hayallere
ağlarken dönmeyene
ne güneşler söndürdüm,ne geceler yaktımda haberin olmadı
uçuşurken korkular bedenimde.
kimbilir kaç hayat bekledim seni
sen dönmedikçe geri..saklanarak ömrümün gizemine
gittin
ben seni yanlış tanıdım gülüm çok yanlış tanıdım
şimdi öfkeme yenik sevdam
bir bir düşerken vurulduğu yere
kin çiçekleri büyüyttüm her güneş batışında,
yanlızlığı taşırken akşamlar bana
sensizliği taşırken...
git şimdi..o gururlu o mağrur bakışınla kal alımda
aciz tanımasın yüreğim seni
sil gözyaşlarını sakla.sakla ben görmeyeyim.arkana bakma şimdi..
ben gözyaşlarımı çoktan kuruttum..kuruttumda astım gözlerimi
yüreğimi kuşuna dizdim tek tek..
sus sus hiç bir şey söyleme
o son halinle kal aklımda...
zayıf bilmesin yüreğim seni..sus ne olur sus.konuşma
git yanlızca git..değmezmiş sana..artık çok geç.
ben kin çiçekleri büyüttüm sevdandan bana
kirlenmiş sevdamı örterek yakamozla