Sus Yüreğim

sevme yüreğim bırak o vefasızı
başka tohumlar ek toprağa
emek ver sevginle büyüt
o gibi yapma yüreğim

sus yüreğim sus sakın ağlama
çocuk değilsin artık kara bağlama
şekerle avutamam seni bilirsin
beni kanlar içinde bırakma

sus yüreğim anma onun adını
hak etmedi etmeyecekte anlasana
onu andığın an fena oluyor bedenim
bırak onu gömdüğüm yerden çıkarma sakın

sus yüreğim sus sevme onu
anma vefasızın adını
ben onu gömdüm çoktan
sevme onu uzak tut yüreğinden

sus yüreğim içine akıt gözyaşını
dışına vurma üzüldüğünü anlamasın
hançeri vurup gitti kanadığını görmesin
hak etmedi seni hak etmeyecekte bunu bilmelisin

öğrenmelisin artık
terk edildin ama o kaybetti
sevdin ama karşılıksızmış meğer
sevseydi gitmezdi sevseydi mahkum etmezdi karanlığa

gün doğmaycak belki birkaç gün sana
kan revan içinde kalacksın
ama kazanan sen olacaksın kaybeden o zavallı
giden sevmeyi bilmemiştir bilesin

ağlama sus artık sar yaralarını
üzmemelisin beni bu aciz bedeni
onsuzluğa dayanmaya gücün yok bilirim
sevme unut artık onu terket karanlığa

canımdan bir parçaydı ya
bilmedi değerini kendisi kaybetti
gittiği gün o parçayı kopardı aldı benden
artık sus yüreğim ağlama arkasından

hak etmiyorsun bu cefayı çekmeyi
hak etmiyorsun bu acıları
bırak gitsin at onu sulara
göm toprağa göm onu karanlığa

soranlara "öldü" diyorum
yüreğimin sesini baskılıyorum duymasın onu kimse diye
sus yüreğim ağlama arkasından
feryat etme bırak gözyaşını bile haketmez o vefasız
sus yüreğim sayıklama artık onun adını
öldü hatırlasana gömdük toprağa...