Susacaksın Çocuk

Merak etme çocuk daha çok günler göreceksin
İstanbul'u seveceksin daha,
Daha gözlerin anlamsız gülümseyecek her geçene
Mart'ta papatyaları, Nisan'da erguvanları
Mayıs'ta nergisleri ayıracaksın diğerlerinden
Ve güveneceksin çocuk bilmeden sonunu birilerine


Daha bahar esintisini hissetmedin sen çocuk
Adalardan esince delice, için ferahlayacak
Rüzgar saçların kokusunu getirecek yalnızlığına
Yakamoz senin için düşecek gecenin kor karanlığına
Ve umutlar akşamlarını dolduracak umursamazcasına

Daha şarkılara düşmedin sen çocuk
Her bir nota nihavent sunacak mısralarına
Yaz güllerine ayrı ayrı isimler takacaksın
Yıldızlar sen dilek tutasın diye kayacak semalarda
En olmadık zamanda hüzzamı tadacaksın

Bir şilep dolusu şiir geçecek sahile en yakın yerden
İlk kez acıyacaksın oltalara takılan balıklara
Bir resim düşecek suya sen bakınca heyecanla
Tanımayacaksın kendini, bakmışsın o olmuşsun
Anlayacaksın

Sen daha ihaneti tatmadın çocuk
İlk kez acemice düşeceksin İstanbul'un kollarına
Sözlerine prangalar vurulacak konuşamayacaksın
Sol yanında bir şey titrerken gecenin al yalazında
Sen aynada celladına gülümseyen bir teslimiyetle
Bütün harflerin kalemini kıracaksın
Ve susacaksın..