Sus/a/ma/k

Susmak,
Bir susuzluğun alametiyse
Susmak, birikmek gerek.
Bir derenin önünü kesen
Bendse susmak doğru;
İçinde biriken iyilik seliyse.

Sus,
Konuştuğun,
Cahilliğinde boğuluyor
Her lafında daha bir derine batıyorsa
Sağırsa, körse kalbi
Sus.

Sus,
Yalan, yanlış sözler
Geliyorsa aklına
Dalkavukluk bekliyorsa tepende,
Sus.

Öyle bir aşkla yansın ki için
Günbe gün bu gerçek,
Bu saf tohum
Ekilecek mevsim
Bereketli toprak beklesin,
Sen sus ve zamanı bekle.
Kavrulurken için
Pişerken aklın gönlün
Sus.

Evet
Zaman geldiğinde
Çöz seni bağlayan
Düğümleri,
Topladığın tüm erdemi
Dök yerli yerince
Susuyan gönülüne
Aç aksın etrafına
Hikmete aç insanları
Yanan gönülleri serinletsin
Sözlerin,
Konuş ve öğret

(Haziran 2010 İstanbul)