Susan Sızım

bir şey söyleyecektim unuttum
harfler büyük büyük yastığımın altına doldu
bir kaç kat aşağıya inip üzülen çocuğa
yardım etmek için kendim olmaktan vazgeçtim
beyaz arılar dönüp durdular gözlrerimin ucunda

artık bağlı değiliz hiç bir şeye
bu dans bu çılgınlık sürsün
unutulduk diyene kadar devam etsin
devam etsin kayalara hayat taşıyan beyazlık

laf atıp söz boğuyorum
anlatıp konuşup koklaşmak yok
susan sızım
alıp başını gidecek sonsuzluğa

bir araya gelip haykırmadık hiç
yeter bitsin artık demedik
hayatın tadı yok oluşun dibiydi
anılarımız ağladı bizimle beraber

sonrası olmayan bu hayat çıkmazında
sağa sola bakınıp çareler arayan
ve sıcak yaz akşamları ile avunan
sarhoşluğumuzun yalancı sevinçleri
unutmasın dudağımızda ki gizemli tadı.