Susku

sustu uğultusu
kuşları durgun ağaçların
titremesi azaldı suların
belki birazdan diner rüzgar
biter belki dökülen yapraklarda
hüznün telaşı
-ağlayamam-

günbatımı ışıklarıyla
alevler büyür yangınımda
özlemde kırılır zamanın aynası
uzaklara kaptırırım bakışlarımı
içimden bir dalga taşar uğultuyla
sanki adını söyler
- duyamam -

saçlarına takılıp kaldım sevda dağında
yoksun adımlarla yürürüm
yorgun ankası masal zamanlarının kanatları
içimde duyamadıklarımın yıpranmışlığı
yanıp yeniden doğarım küllerimden
ya da gökyüzünün bir kıyısında durup öyle
yıldız kaydırırım tuttuğum dileklerle
-anlatamam-

üşürüm gecenin çıkmazında
sevdaları örterim düşlerime
eğik ışınlar dizerim
gözlerinden
sabahlara
-uyuyamam-