Suskun Hesaplaşma
tanımıştım birini bir zamanlar delice
ben sevdim mi severim diyordu ölümüne
büyük lokma ye derdim büyük konuşma
bunca yıl sonra çıkınca birden karşıma
aklına geldi ki; yaşıyordu 'ölmemişti' daha!
al al oldu yanağı ve hayli şaşırdı
utandı kızardı! demek unutmamıştı
buğulandı gözleri döndü denize
uzattı elini 'Merhaba' dedi sessizce
pardon! dedim birine benzettiniz herhalde!
uğrunda öldüğüm işte bu gözlerdi
unutmuş olsam ağlar mıyım hiç, der gibiydi
o gül gamzeleri ıslanmıştı kan rengi
eskimiş yıpranmıştı pamucak teni
evlenmiş olmalıydı ki; saklıyordu sol elini!
düşündüm uzunca gözlerine dalarak
kimsenin gücü yetmezdi bazen cezirlere
hangimiz hata yapmadık ki; hangimiz
bir zamanların dudak izleri vardır, aşk uğramışsa benzinize
hiç konuşmadan düşüyorsa kelimeler genzinize!
ToprağınSesi
.
hayat de şair
Bazen istemese de gitmek zorundadır insan Şartlar öyle gerektirir çünkü yasaklar vardır, töreler, günahlar, ayıplar ve daha nice saçma sapan sebepler, yıllar yılı içimizde suskun hesaplaşmalarla geçirilecek bir ömrün başlangıcıdır gitmek ıslanan yanaklarımızda eski bir sevdanın yasını her gün biraz daha büyütmektir ve o sevdanın hiç kapanmasını istemediğimiz yarasını sırf iyileşmesin diye sürekli kabuğunu kaldırmaktır sevmek hata değildir..Ama gitmek en büyük hatadır...
ve aşk hata kaldırmaz
Şaire ve şiire saygıyla
teşekkürler kıymetli arkadaşım değer veren yüreğin eksilmesin hiç...
Her okuyucunun kendisinden bir şeyler bulabileceği çok duygusal bir şiirdi hocam..
evlenmiş olmalıydı ki; saklıyordu sol elini!
evet sözün bittiği yerdi
saygı ve selamlarımla
yeni yazdıklarına benzemiyor hemen farkettim..🙂
tebrikler..👍