Suskunluğa Bürünen Gece

Gecenin en kuytusun da
Çılgınca bir umut
Devleşir içimde

Öyle bir duygu tutunur ki
Karanlığın hiçin de
Bir tül gibi sallanır yokluğun
Issız gecelerime

Suskunluğa bürünen gece
Sabaha soyunur

Alevlenir yüreğimde ki kor
Kav gibi tutuşurum

Aydınlığa serilen gözlerim
Yumar kirpiklerini

Seninle kaybolur
Yürek sahillerinde