Suskunluğumdan Tanırım Onu

Senin adından sonra yudumluyorum acıyı
Bulutlardan gelen, yağmur taneleri gibi
Düşüyorum
Üstünü örtüyorum gecenin
ve üşüyorum
Sonbahar ılıklığında ölüyorum


Geceyi bölerken bir bebeğin saflığı
Anlımda ki alıngan fırtınalar sakinleşiyor
Gözlerimi kapatıyorum insanlara
Korkuyorum sırf değecek diye elleriniz
Affı yasaklıyorum kırgın yüreğime
ve anladım bu ızdırap dinmeyecek satırlarda


Kaçıncı yüzyılını tamamladı yüreğim,
Sevgili intiharlarında.
Kaç yüreğe tanıklık etti,
Ve kürsüsüne tekme attı.
ki ağlamak kadar ağırdı

"Hayat bu değil sevgili"

Vazgeçtim, adının baş harflerinden
ve ilk kez elimi yüreğime dayadım .
ve ilk kez bir tek O'na sığındım
Ama
Yokluğuna
Yıkıldım..



Suskunluğumdan Tanırım Onu Ask Aze