Süslü Mezellet

Yönünü kaybetmiş süslü mezellet
Pinti sokaklarda işin ne senin
Topla bavulunu bu evi terket
Kahırlı toprağa alışmaz tenin


Sana farz kılınan topuklu kibir
Sanma bu şehrin havasını bilir
Arşın üzerinde kör eskicidir
Bakışına mimli sahih nefretin


Her köşe başı mağrur bir sızı
Güneşi kapkara suyu kırmızı
Güllere özenen doların kızı
Bedbaht yalnızlıktan farklı gerçeğin


Yıllanan şaraptan umulmaz heves
Kadehten farksızmış aldığın nefes
Ellerin kumarmış dudağın kafes
Yolları han bilmiş hancı bedenin


Belki ilk duraktım belki sıradan
Belki gelip geçiyordun buradan
Annen bahsetti mi dertten çıradan
Sol yana hapsolan koca yürektin


Ürpermem gözlerim seni görünce
Çınlamaz kulağım ismin duyunca
Kalem kağıt al yazabildiğince
Gittiğin en uzak diyar adresin


Arkana bakma ki aklım kalmasın
Halimi görenler bekes sanmasın
Gönül yok ki bu zilliye yanmasın
Her dem içimdeki temiz niyettin


Düşününce bile ödüm kopuyor
İradem ki yanlış yola sapıyor
Ve sonunda sabrım şaha kalkıyor
Yalancı güzelim sonunda gittin
Yabancı güzelim nihayet bittin ..