Susmak

sır diye sakladığını

hırçın ve itibarsız dalgalara

bu gelip gitmelere

dip sarhoşluğuna  ya da

ayyuka düşmek korkusu 

sahilde apansız

belki de

yağmurlu havalardır seni çeken

küskün küskün bakıştığın mavilik

oysa

şemsiye kadar da lazım değildi

başıboşluğun.

tasması yok ki

gezdiresin kıyısında yaşamanın

bir ömür gaile bir ömür didinme

heyhat diyen suratı çökmüş gençlik

neye yaradı bilir misin

aynada keder birikti

konsolda mektuplar

eskimemiş ruganlar 

yarı aralı perde 

göz izinden içi geçmiş köşe başı

hani seslenseydi çıkar giderdi

istasyonların anlamı olurdu

cam kenarının nedeni

buğusunda ısınmış susmanın

demi , içini döken sıcaklığı