Susmuş Kekeç Dillerin

Öykümü yazam dedim kağıda satır satır
Çekilmiş üzerimden titrek soğuk ellerin
Senide ansam bu kez kalmayacak hiç hatır
Kabuğuna çekilmiş susmuş kekeç dillerin

Sevgi saygı bitince yürekler denen özde
Kin yalan yuva yıktı gerçek sır oldu gözde
Ömür boyu sevecek koruyacaktı sözde
Kabuğuna çekilmiş susmuş kekeç dillerin

Bırak artık ömrümü keyfince yaşayayım
Dertler sırtımda ağır çekerek taşıyayım
Karanlık gecelerde mumlarla ışıyayım
Kabuğuna çekilmiş susmuş kekeç dillerin

Vaz geçtim senden artık değerin yok gözümde
Dizlerime kapansan aman olmaz sözümde
Nankörlüğe hoş görü olmaz benim özümde
Kabuğuna çekilmiş susmuş kekeç dillerin

Firar edip gideyim aklın estiği yere
Hüzün tahtını kurmuş göz yaşı olmuş dere
Dilerim tutsun ahım hasret kalasın yare
Kabuğuna çekilmiş susmuş kekeç dillerin