Sustum

Yokluğun adresim olur,
Aklımda;
Resimlerde ki bir deniz gibi kalırsın
Adını her şeye koydum biliyor musun,
Su sensin, ekmek sen, hava sen,
Yani ;
yokluğunda ki adresimde
Senin olmadığın bir senle yaşıyorum

Bir umut diye çalan kapıları açarken
Ben senin olmayan gözlerde seni arıyorum
Sözcüklerim varıyormu uzaklarına....?
Belki de yüreğin duyuyordur beni
Belki de,
Belki de susarak dinliyorsun beni

Özlemin, bir kor oldu artık
Kelimeleri yakıyor,
Alev oluyor bakışlarım
Saçlarım uzuyor umutsuzluğuna
Zifiri bir karanlık yokluğun
Adresim yokluğun oldu,
Özlüyorum, özlüyorum
Susmak özlemek ise ;
ben susuyorum ...