Sustum

kapında yalnızlık
kaçak tüm yıldızlar
aklımda habis sorular



ay'ın esamisi yok iklim kış
kuşlar üflemiş mumlara




karanlık mektuplar okuyacağım
içimde müzmin şarkılar saklayıp


ayraçlar kör
ışık kendi kavgasında



cümle korkmuş karanlığından
yalın satır başları kalmış geriye
bir de sağır silgi izleri



çizgileri deşiyorum düşümle
yol düşüyor döşüme
bir de aykırı rüyalar



kibrit vuruyorum kavın üstüne
nemli cılız ses
kör olmuş küçük odun parçaları



hicaz notalar sarılıyor yaş ıslak kağıtlara
işte bu gölgeler tutuyor şarkıları






peki !

sustum
küstüm esmer ışıklara ...