Şuursuz Şiir

Dereler akar gider,
Vurur kıyıya,
Kıyıda bir kaya ,
Durur yerinde,
Binlerce yıldır burada,
Direnir suyun azgın sularına,
Üstünü yosun bağlamış kaya,
Bağlanır Güneş'e,Güneş'in bitmez umutlarına.

Sularla gelen çalı parçası,
Vurur kafasını taşa,
Vedalaşma zamanı der,
Kapılıp gider azgın sulara...

Bakarız kıyıdaki o taşa,
Ya umut! Gel deriz,
İşte taş,işte baş;
Gönlümüzden süzülüp gider sular,
Azgın okyanuslara...

Derenin kenarında yaşlı bir ağaç durur,
Kökleri vurgun yemiş sulardan,
Masun durur dalları,
Yapraklar biraz ağlamaklı,
Bakar suların haylazlıklarına...

Aşağıda bir ördek yavrusu,
Paytak paytak yürür sularda,
Anacığı en önde çırpınır,
Yavrucukları arkada...

Gökyüzünden martılar aniden çıkagelir,
Hızlı bir dalış yapar,
Su içindeki balıklara,
Titredir balıklar kuyruklarını,
Balıklar,
Can hıraç bir şekilde,
Girerler suya..

Hey!Gagaları pislik kokan martılar,
Acımaz mısınız? Bileyim,
Şu küçücük balığa...

Bize türkü söyle ırmak,
Ezelden ebede gider türkülerimiz Lo,
Sen bilemezsin yaban gülü,
Akar gideriz sonsuzluğa,

Dağlardır bizim başımız,
Karlı dağlar,
.anlı dağlar,
Soğuktur bütün yazımız,
Her gün dağlarımız ağlar..

Biz ırmaklara su veririz,
Birikerek indik mi ovaya,
Akarız umutlara..

Balığın umudu bizde,
Bülbülün ötüşü,
Kayanın direnişi,
Ördeğin sevgisi
Ve deriz ki korkma,
Akar gideriz sonsuzluğa...
07/10/2012 İstanbul