Süveyda

Gönül kuşum biçare, daldan dala atlıyor.
Benim dalımda aşka, kanmaya hazır mısın?
Madem ki kader bizi birlikte tokatlıyor,
Benim ile birlikte yanmaya hazır mısın?

Diyar diyar dolaşıp arayıp sorsam seni,
Zamanın girdabında vuslata kursam seni,
Aşarak engelleri, aşk ile sarsam seni,
Uğrumda bir Aslı'ya dönmeye hazır mısın?

Acıyı, hüzünleri korkusuzca yüklensem,
Bıkmadan, usanmadan hep sana sürüklensem,
Sevdanın kitabına herdem senle eklensem,
Ömür boyu adımı, anmaya hazır mısın?

Yokluğuna sitemim, bundan yürek yarası.
Çıkmıyorken aklımdan gözlerinin karası.
Can cana kucak açar, hep ilktir can sırası.
Bir vuslat gemisine, binmeye hazır mısın?

Nasıl yaşar ki bu can, sana gülümsemeden?
Herbir şey anlamsızdır, aşk olup gelemeden.
Madem vuslat büyüttük, sabah akşam demeden,
Bülbül olup dalıma, konmaya hazır mısın ?

Bilirim ki sendedir, dertlerimin dermanı.
Yazan sen olamazsın hüzünlere fermanı.
Bütün gönül yurduma olup sevda ormanı,
O emsalsiz aşkını, sunmaya hazır mısın?

Sen ki deli gönlümün güzel bakan gözüsün.
Yaşamımın rehberi, sevda dolu sözüsün.
Özge sevdiceğimin melek gibi yüzüsün.
Benim ile birlikte,yannmaya hazır mısın? *

Biliyorsun sendeyim, can evinde yerim var.
Cümle alem bilir ki, sana bağlı serim var.
Sevmelerden yorulmam, aşk gibi eserim var.
Gerekirse acıyı, banmaya hazır mısın?

İyi ve kötü günde her acıda , elemde,
Dertlerimin derman, çare sensin çilemde.
Bazen içli bir şiir oluverip kalemde;
Bu aşkın badesini , sunmaya hazır mısın?

Ey benim gönül gözüm! Alınyazım, kaderim,
Kucak aç varlığıma tükensin tüm kederim.
Ben ki bu özge canı sana kurban ederim.
Hiç dinmeyen sancımken, dinmeye hazır mısın?

Birer birer silinse, kötü olan ne varsa,
Dostelinin gönlünde herbir mevsim baharsa,
Dünyalar düşman olup, beni alnımdan vursa,
Aşk olup yüreğime, sinmeye hazır mısın?