Suya Yazılan Ağıt

Suya Yazılan Ağıt 

(Düşünme son vedayı
                              et gitsin yarınlara
Ben eski bir kandilim
                              sönüp gittim elinde
Bak gururlu revaklar
                              eğiliyor sulara
Sükutumun nabzını
                              yitirdim makberinde )


Ememedi suları damla damla buğular
Şehvetli hisleriyle raks ederken kuğular

Çünkü o perdeleri aralayan kanattı
Suya yazılan ağıt , bir ilahi sanattı

Kainat hep depreşir çağları aşa aşa
Şüheda gibi bakî gönlünce mesut yaşa

Hatifler elimize ilahî kına yaksın
Şu efkârlı bağrımdan ne zaman akacaksın

Düşler kestiler yolu zihnimden biraz biraz
Bizi arafa süren hangi bahar hangi yaz

Ağıtlar nakış nakış sürgünlerde ezilir
Belki gönül gözüyle sulardada gezilir

Arş görseydi rengini zembiline takardı
Bir kuğu edasıyla suya ağıt yakardı

Ölüm kıskansın seni yer gök ayağa kalksın
Yıktım ruh makberimi sular beni paklasın

Ak gizemli dünyamda nice efsunları tut
Şu divane başımı vargit koynunda uyut .

k.a.gazioğlu