T_r_o_y_a

Seni fıratın sularında yıkardı annen
Ben zerdüşt değildim o zaman
Yağmur yağardı ayakların çıplaktı
Bir lahidin içine saklardın çocukluğunu
Ateşe atılırdı gözlerine her bakan
Bildiğim bütün tanrılar dilsiz-ve sağırdılar
Ve yalnız...
Ben ibrahim değildim o zaman











Nil kıyısında uyuya kalmıştı ramses
Düşlerinde homeros ağlıyordu
İlyadanın kırkıncı sayfası kanıyordu
Helen öylece bakıyordu gökyüzüne
Ölmeden önceydi siyah gözlerindeki uçurum
Ben şair değildim o zaman










İklimsiz bir tufanla büyürken aşk
Nuhun gemisi çoktan çıkmıştı ağrıya
Kaç bin yıl delirdim açlığına
Susuzluğuna kaç cehennem yandım
Sabrımdan kurt düşen yarayla
Seni bekledim bir cinnet gibi
Ben eyyup değildim o zaman









Alıp gittim seni
Tanrının vaat ettği topraklara
Coğrafyamda tek ülke yüreğümdeki sen
Atlasımda tek gökyüzü sularımda ki tendin
Bırak yazmasın hiç bir tarih bu sevdayı ki yalan olmasın
Ateşi konuşturan yasam yoktu-suları bölen asam da
Ben musa değildim o zaman








Baba oğul ruh ve şiir
Ve bakire aşkı doğuran kadın
Adın senin adın Anzeliha
Çarmıhında kutsanan sevdamın
İlk harfiydi sol yanım
Cesedimi morgdan çaldılar
Paslanmış dört çivi çıkardılar gözlerimden
Ben isa değidim o zaman
´´´´







CC: