Taa ki

Kadınım sen bu topraklara yabancı değilsin
Ben ise daha kuzeyinden geliyorum memleketimin
Bir yorgunluk havası var omuzlarımda
Gözlerin dalgın denizlerde çarşaf gibi berrak
Dudaklarının arasında kalan duman gibi sabırsızdır
Kadınım ruhumun kilidini açıyor ellerin
Kalbimden ellerine bir hayali bırakıyor
Kadınım zaman bir tek senin kollarındadır
Ve sen sadece benim kollarımdasın
Bütün şiirlerim uğrunda son bulsun
Taa ki bir daha yazamayana kadar
Bütün ömrüm uğruna feda olsun
Taa ki ben kollarında ölene kadar