Tabir

Şiir ağını yırttı
bir sesle konuştu-
ekim

şafakta dokunurum yağmurun ellerine
çünkü hecelenmiş bir gecedeyim ben
çünkü helozonlar böler sustuğum her cümle
uzunca hece olurum rüzgarın sildiği düşlerinde
uzunca yalnızlık mirası

sesini açmalıyım hüznün



Unutmuştum, adım gölgeme uzaktı
ve aşk
dedin
ki, söylenmemiş bir sözcükteydi ünlem
ki, eski bir fotoğrafta mirastı yüzün
Bir şiire sen diye
Yazılmazsam ölürdüm

..ve avuçların
eceller biriktiren aşk derinliği
sır... dize geçitleri kutsal çizgiler
orda tam orda yontuların gülümsemesi
aynaların aynalara baktığı cevher

Güz
ayaklarımıza takılan yol
daha ezgisel bir amog
daha çok rüzgar nuh kuşuna

de..
de ki, en güzel cümlem dokunmak olsun
gözlerine


dinle
bir gülüşün ağaca yansıması
masalım kirpiklerinde asılı kuş
kayıp bir orman belki ellerimiz
belki bir tabir çıkmazı
Susmak özgürlük belki
sözlerindeki mavinin kıskanılan yazgısı

size söylemediler mi
Ben şiirin kayıp şehrinde
çıplak harflerinle yazılmış
yazmıştın kalemin küllenen nüvesine


bir nokta belki de

ak kâğıtlarda


CC_