Tadının Adı Yok

Gözlerindeydi acımın sırrı
Gözlerini kapadın...
Sırra kadem bastı
Ruhumu seninle yıkadım,
Ruhunu mabedim yaptım...
Her gün adını besmeleyle andım.
İlk nefesini hatırlamazmış insan
Son nefesini bilmezmiş
Hatırlamıyorum seni ne zaman sevdiğimi
Seninle vereceğim son nefesimi
İlk meyvesini yer gibi hayatın
İlk suyunu içmek gibi
İlk yokluğunu öğrenmek gibi
Tadının adı yok...

İ.Alper gömleksiz. 2004