Tahterevalli

İkimiz,
İki ayrı ucunda dikiliyoruz
Bir paslı demirin
Sen,
Bize dair bütün duygularını koyuyorsun
Bir tarafa
Ben sadece bir ''hiç'' bırakıyorum
Diğer uca
Hiçlik öylesine ağır basıyor ki bu denge işinde
''Hiç'' henüz toprakla buluşmamışken
Senin duyguların çoktan ulaşmış oluyorlar bile arşa.