Talan

dursun dönmessin dünya
ay almassın semada yerini
geceler karadan giyinsin
gelinliğini
şafak sökmesin artik

bir şehir uyanır uykusundan
çırıl çıplak
gündüzüne mahcup sokaklar taşır
güneş üstüne üstüne taşır kendini
aynasına insanın............

göç ederken yüreklerden kaygılar
umursamaz tavırlar yüklenir insaflarda
uzanmayan eller derdine düşmüş paranın
mahmur gözlere yasal talanlar çizilmiş penbeden

bir şehir paylaşılır......................
ziyafet sofrasına çakallar üşüşür
ve sen ben biz kilit vurmalıyız dilimize
görmemeliyiz duymamalıyız
yasaktır /soru sormamalıyız

celadın kılıcında uçuşur yarını
bu şehrin...........
idama mahkum bu kaçıncı
geleceyim bu kaçıncı umudum