Talihinin Yapraktan Farksiz Nesnesi Garip

TALİHİNİN YAPRAKTAN FARKSIZ NESNESİ GARİP

Talihinin yapraktan farsız nesnesi garip

Şu, çileli hayatın çözülmez buhranına
Ağlamaklı gözlerin,belirgin hüsranına
Ateşlenmiş gönlümün,o acı hicranına
Bürünen kara bahtın,hıçkırık sesi garip

Gurbetin kucağına atmıştır kendisini
Sessizce benimsemiş,kaderin cilvesini
Boynuna yükleyerek, hayat efsanesini
Hayalinde taşıyan umut hisleri garip

kurumuş yaprak gibi kopuvermiş dalından
Yapa yalnız gurbette bellidir ahvalimden
Şu yaşanan dünyanın, asri nesnelerinden
Tat almayan, taş gibi bir varlık gölgesi garip

Ona hep hayatını hatırlatıyor yaprak
Yaprağı rüzgar alır,garibi kara toprak
Geride kalanları, olmaz ki ağlayacak
Sanki yalan dünyanın bir bimecesi garip

Yaprağında var idi kökü gövdesi,dalı
garip'in de varidi evi ocağı malı
Uzun uzun düşündü şimdi yok ne yapmalı
Talihinin yapraktan farksız nesnesi garip