Tanıdım
Hayatı kolaylaştıran
İnsanı yatıştıran
Öfkenin
Çatışmanın
Şiddetin gizini bilen kadınlar tanıdım
Her şeyin aşırı gidenini azaltan
Sevginin eksilen yerlerini onaran
Gözleriyle ortama hakim olan
Kadınlar tanıdım
Hem yalnızlardı hem usulcaydı sesleri
Aynı kalıyorlardı
Herkesin her şeyin değiştiği şehirde
Kimseyi incitmeyen dilleri vardı
Kıymet değer bilmeyenlerin elinde kimi
Kimi kendi gibi bir sevgiliyle
Geçmeyen görünen ömür geçiren kadınlar
Bazen bozkırların ortasıdır yaşadıkları
Bazen bereketli ovaların yeşilliğidir
Öyle kadınlar tanıdım ki
Sessizliğin kendisi
Kimsesizliğin resmi
Unutulmuş tavan arası eşyalar gibi
Gizlenerek yaşıyorlar
Hangi yüzyıl da olsa gelmez akla
Kadınların gözyaşlarıyla yaşadığı
Bir yük bir yorgunluktur hayat sırtlarında
Şimdi tanıdım
Daha iyi tanıdım kadınları
İnsanı kullanan zamanı yaşadıkça gördüm ki
Tanıdıkça kendimi , kadınları tanıdım
Henüz açılmamış çiçeklere benziyorlar
Yalnızlığın kamaştırdığı duygulardı kadınlar
Uçuşan kumaş parçaları gibi rengarenk
Kadını beklemenin kanattığı karanlığı sevdirdiler
Yaşlanmış kucakları bile tükenmez düşlerle doludur
Mürekkepler yetmez seven kadını yazmaya
Kadınları tanıdım desem de
Kalplerinin sessiz derinliği bir muamma .
