Tanık

Kara bir baharın şehvetinde tomurcuklandım bugün,
Uyanmama neden arayan iniltilerin anlayışlarındaydı,
Yasa dışı birkaç ayrılığı rehin almış gözlerimi açmamın sebebi.

Uyandığımda beni karşılayacak gülümsemeler,
Yolunu değiştiriyordu göz ucu kadarlık bakışları yüzümü okşayınca.

Çoktan ayrılmıştı,
Ayazın soğuğu baharın kor yürekli kucağından
Sığındığım bir çatı altı muhabbeti
Kabul etmemişken daha misafirliğimi

Yanlış kalan bütün Aslı'lara inat hayalimden doğruldum
bir kerem edasıyla
Başıma, ağlarıyla motif motif çorap örerken, kader
Kaçtım beyaz kuşaklı, beli silahlı
Kalbi kare kaplı, kara lalelerle bezenmiş
Saflıkların elinden

Kaçışım bir çıranın mapus talihine gülümsemesi kadar sıcaktı
Ama soğutmayı tercih etti insanlar beni,
Şıklar dahilinde değilken bile ayrılıklar

Oysa ki ne güzeldi sevdalar
Tek odalı damlar altında yaşanırken,
Gelinliğini giymiş bir mevsimin
Duağını kaldırırken ki zamanlarda.

Birini seveyim derken düştügüm yanlışlar,
Israflığa uzanan ellerimde nasırlar,
Koynumda büyüyen serçeye
Verdiğim ekmek kırıntıları kadar.

Rüzgarın adına üzüldüğüm ayrılıklara
Gülümsediğinden buz kesiyor ellerim,
Dilim dilim gürlüyor sonbahar da,
Bir yansa sobalar, soğuktan donacağım.

Yanaklarımın kızarmasının sebebi utanmamdan değil,
Tatlı bir esintinin asabi suretine şahit olmaktandır.
Anlayan kalmadığından,
Bu karmaşık kelimeler, sade aşkların üzerini kaplar olmuş.
Bir kaç aylık ayrılıklara hamile yollar,
Yosun tutmaya başlamışken
çizgiler arasında

Tanık olanlar kalmamış kazaya
Yada kaza olmamış tanık ararken,
Kazara tanık olanlar varsa aşka
Gelsin kalanlar aşkı tanımamışken