Tanık Sokaklar

Sokaklar konuşuyorlar aralarında,
her bir sokak her bir renkli hikaye anlatıyor

doluşuyorlar sonra insanlar pervazsızca,
susmuyor sokaklar, daha bir sesli daha bağırarak anlatıyorlar hikayelerini.
kendi kendine konuşan bir sarhoşu anlatıyor biri,
öteki, yalnız ağlayan bir kadını,
arka arkaya nefes almadan konuşuyorlar,

çakışan hikayeleri oluyor bazen,
sonra tekrar boşalıyor sokaklar,
ve hala konuşuyor sokaklar..

sonra bir orospunun çığlığı ile yankılanıp susuyorlar,
milyonlarca hikayeyi tek bir seste birleştiriyorlar..

susuyor beyoğlu sokakları,
'daha önce hiç yaşamadım' diyorlar hep bir ağızdan ve susuyorlar..

sabahın ilk ışıklarıyla, siren sesleriyle çılgın bir kalabalık doluşuyor,
konuşuyor insanlar,
her biri farklı bir hikaye ile süslüyorlar,
yerde üzeri bir gün öncesinin gazeteleriyle örtülü cesedi

dinliyor sokaklar, hiç konuşmadan
aldırmadan diğer hikayelere, sadece dinliyorlar,
sonra yine gece, yine ıssız sokaklar..

'bir şey anlayan varmı' diye sesleniyor biri,
hiç bir ses çıkmıyor ardı sıra,

ıssızlık sessizlik, uyuyan sokaklardılar artık,
söylenecek tek bir cümle kalmamıştır,
milyonlarca hikayeye şahit sokaklar,
bir orospunun çığlığı ile susuyorlar..

şahidi yok hikayesinin orospunun
tanıyanı anlatanıda yok
daha öncekiler gibi bir orospu işte.

ama tek bir çığlığı ile susturuyor
bin yılların tanığı sokakları...