Tanrı Kadın

Tanrının elimisin: Hep verirsin,
Başımı okşarmısın,cesaret almam gerek
Elimden tutarmısın ilerlemem gerek
Bir bakış sadece ayaklanmam gerek
Tanrı kadın bunları versene bana

Tanrının kalbimisin:Seversin
Yumruklarken duvarları,kırarken camları
Küfür ederken herşeye,alırken canları
Aldatsamda seni düşünmeden yarınları
Seversin yine beni Tanrısal kalbinle

Önce anne oldun bana hayat verdin
Sonra arkadaş oldun bana dertleştin
Kucağında uyuttun, sütünle besledin
Hiç bir şey almadın hep çıkarsız sevdin

Sonra Eş oldun yarımımı tamamladın
Gülerken güldün ağlarken ağladın
Beni kendine değil hayata bağladın
Yine hep verdin hiç bir şey almadın

Soframa bereket oldun,evime şenlik
Birlikte ne zorlukları yendik
Birlikte ağladık birlikte güldük
Hep verdin Tarı kadın hep verdin

Yatağımda sıcak oldun gönlüme şen
Hep ben istiyordum veren hep sen
Uslanmaz şehvetime yemektin sen
Hep verdin Tanrı kadın hep verdin

Hasta olsanda ateşte tüterdi ocağın
Ay yüzün hep gülerdi sıcaktı kucağın
Çok çalışrdın yoktu hiç alacağın
Tanrı kadın hep verensin hep veren

İlk öğretmensin çocuğa sevgiyi veren
Her şeyin başı sevgi oldunu öğreten
Sen ne kutsalsın her şeye gücü yeten
Tanrı kadın hep verensin hep veren