Tanrı Ve Yazgı

içimde sana birikitirdiğim
sevda sularına tükürmen neden?
yeterince savaşıyorum bu karanlık gecelerin tanrısıyla
yeterince umut kaybediyorum oluk oluk

yüzündeki tek bir tebessüme tutsak yaşamaktan
gözlerindeki okyanusa her kendimi atışımda boğulamamaktan
ve tüm cumalara adını karalamaktan yoruldum

iki dudağının arasında gözleri bağlanmış
şaşkın bir kelime gibiyim
ne gözümü açıp bana o dünyayı gösteriyorsun
ne de ağzını açıp beni o boşluğa atıyorsun

gidişlerinin bitişlerimle kesiştiği her anda
seviştiğin benimse göremediğim o yataklarda
sırtından alnından boşalan her damlada
ruhumu yağmalayıp defalarca recmettin
görmedin,göremedin,göremeyeceksin...

bu aşkın yazgısını değiştirecek olan tek ilah gözlerin
bilmem kaç defa rızasını kazanmak için ruhunu tavaf ettim
günahkarım,bataktayım ama farkındayım
''ne olursan ol yine gel ! '' bir sen diyemedin...


adı aşk bu eziyetin
yapacağın her işkenceyi ezberledim
unutmamak içinse her gece tekrar ettim

buna rağmen gözlerinden geçemedim

beni dergahınızda affedin... !