Tarifsiz

Kuşun kanadından yel alan yüreğim
Donuverdi yaz ortasında
Bu pek kırılganlığını saklardı herkeslerden
Sakladıkça kırılır
Kırıldıkça saklardı
Her şeye gülen gözlerle baktı
Böyle hatırlansın isterdi
Sanki gökten zembille inmişti
Ayıpmış gibi kırıklarını gizledi
Sevmezdi ne acımayı ne de acınmayı
Kırmızının yakan gücünü
Yeşilin vurdumduymaz huzurunu
Mavinin engin hoşgörüsünü
Morun uçsuz bucaksız kayboluşunu
Kim yaşardı ki bu kadar
Kim bilir diki gücünde sakladığı güçsüzlüğünü
Cesaretinin ardındaki ürkekliğini
Şımarık çocuğun nasırlaşmış olgunluğunu
Varsın siz gene onu öyle bilin
Her zaman şikayetsiz
Hep memnun
Ve tarifsiz.....